En we gaan naar Otaru

Nee, Willie, de pakjes zijn aan de juiste personen overhandigd. Al wilde Kenta wel alle stroopwafels hebben die er in zaten.
Maar vanmorgen, of beter vanmiddag met de trein vertrokken naar Otaru. Door de geboorte van een kalf konden we niet eerder weg. Op het Grote station van Sapporo mijn JR Railpas laten activeren en de treinkaartjes naar Yokohama en Osaka besteld. Moet je van te voren doen dan weet je dan je een zitplaats hebt in de trein. en je raad het niet Kenta heeft HONGER, dus broodjes gekocht bij een luxe bakker op het station.

Dan weer verder met de trein, een trein reis vlak langs de zee. Ik denk dat als het waait de golven over de trein heen slaan, zo dicht ligt het spoor aan de zee.
OP het station van Otaru de bus genomen de berg op. De bus had er erg veel moeite en wij moeten op het eindpunt van de rit zijn. Daar boven op de berg, bij de skipistes ligt ons hotel. Het is wel handig om een kofferdrager bij je te hebben want we moeten weer een stukje naar beneden voor het hotel.
Klein oud hotel, ouderwets Japans, dus bij binnen komst schoentjes uit, pantoffeltjes aan. we slapen op de etage kamer 206 en 207. Het zijn kleine kamertjes maar er staat genoeg, een bed, een stoel, een bureau en een klein ijskastje.
We gaan de berg weer op als we onze koffers op de kamer hebben gezet. Naar de kabelbaan die ons naar het topje van de berg brengt. Het uitzicht vanaf hier is adembenemend mooi, bij voldaglicht, in de schemer en ook met alle lichtjes aan in de stad beneden, Boven op de berg gegeten, het speciale menu, Curry a la Tengaku ( het mythische wezen dat op de berg woont.

Zoals te verwachten is het niet genoeg voor Kenta dus op zijn mobiel gezocht naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Dan ook gelijk eten gekocht voor het ontbijt morgen.

Naar de kamers, bellen met Oma en met Willie, thee drinken en dan slapen.