Shinto bruiloft

Zaterdag, 1 november 2014
Het eten gisteravond werd laat. Om negen uur heb ik met moeder samen maar al gegeten, vader had al gegeten. Kenta was pas om half tien klaar met de beesten. Er was een probleempje met een koe zei hij. Wat precies weet ik niet.
Deze zaterdag staat in het teken van de bruiloft. Er trouwt een neef, van moederskant, in een dorpje verderop. Ik mag mee met Moeder, Kenta en Maiko. Wat een belevenis, zo'n shinto huwelijk. Wat anders dan bij ons. Eerst word, als de bruid er nog niet is, alle cadeaus, en dat zijn bijna altijd mooie speciale enveloppen met geld, ingezameld en op een lijst vermeld wie geweest is en wie wat gegeven heeft. Ik had nog een klein doosje met een molen bij me voor het bruidspaar. Volgens Kenta mocht ik dat wel geven. Het werd op de lijst gezet als gegeven door Orandajin.
De hele ceremonie was buiten voor een klein houten tempeltje. Een rode loper uitgerold vanaf het altaar in de tempel, via een trapje naar beneden en dan tot aan de honden (de houten boog die het begin van het tempel complex aangeeft) De loper werd over de oversteekplaats heen gelegd tot een stukje voorbij het stoplicht. Daar stond de bruidegom in traditioneel kostuum ( een hakama van gestreepte stof en een zwarte over kimono) de bruid op te wachten. Kenta bleef me maar vertellen dat die zo normaal niet gaat. Wat daar kwam een trekker aanrijden met een karretje erachter. Daarin de bruid met haar moeder en een hulp voor de kleding. Voor het eerst een Japanse shintobruid van zo dichtbij gezien. Veel gebuig en geklap als de bruidegom zijn bruid, met haar vader en moeder, voorgaat naar de tempel.
Het bruidspaar onder het afdak en wij er buiten. Voor het tempeltje staan aan weerszijden stoelen en een tafeltje op gesteld. Kenta verontschuldigde zich dat de stoelen alleen voor de naaste familie waren. Maar dat had ik al begrepen en zo had ik ruimte om foto's te maken. De kant van de bruidegom was goed gevuld, die van de bruid spaarzaam. Omdat ik aan de bruidegoms zijn kant, achter de familie stond staat Kenta natuurlijk bijna op elke foto's.
Nadat de tempelceremonie voorbij was werden wij uit genodigd voor een heildronk op het bruidspaar. Jongens wat is die sake sterk. Had je me niet kunnen waarschuwen Kenta !!!!!. Moest wel mee op de grote foto voor het bruispaar na dat de familie foto's gemaakt zijn. Daarna een toespraak van de bruidegom die iedere keer zijn tekst kwijt was en dan gesouffleerd werd door de bruid, uitgenodigd voor de receptie die middag. Toen de gebruikelijke felicitaties en snel weg want het was buiten bitter koud.
Ik weet niet wat het was, de bittere kou, de autorit, die ene slok sake, of de hoofdpijn die ik al 3 dagen heb, ik ben na de late lunch naar bed gegaan en kwam daar pas rond 8 uur weer uit.
Met Maiko, Natsumi en Okasan de foto's van de bruiloft bekeken. Reactie van de meiden : EEE overal op de foto's staat Kenta, natuurlijk als hij steeds in het beeld gaat staan. En lachen om het karretje als bruidsauto.
Samen met Kenta ook de foto's en films van het spinnen op het Geertje, de opgenomen beelden van het geertje en de film van de matsuri in Nagoya bekeken.
Joost, Wim, John en natuurlijk Gerard werden meteen herkend, net als Els, Marleen en Ada. Maar meer problemen met de namen van Kimberley en Thijs.
Zo werd het toch nog een late avond.